Sentimental journey

Aan het rijtje dat eindigde met Toronto (zie Downtown, 16 april) kan ik nu Antwerpen toevoegen. Antwerpen Berchem om precies te zijn. Misschien ben ik toen ik vier of zes was ook wel eens naar de kapper geweest in Berchem. Ik logeerde er immers elk jaar. In het geboorthuis van mijn moeder, bij mijn oma. De kapper waar ik nu naar toe ging was een Poolse die twee maanden geleden de zaak had overgenomen. Ze woonde zeven jaar in België en sprak slecht Vlaams.

Ik was in Berchem om te praten met mijn nieuwe Belgische distributeur. Mijn boek Abba .. Zappa gaat namelijk opnieuw in België uitgezet worden.

Host or guest?

Ik had het misschien andersom moeten doen, eerst gasten ontvangen en dan pas zelf bij "vreemden" gaan logeren.
Deze week ontvingen we dan zelf de eerste couch surfing gasten. Laura, een 24-jarige vrouw uit Bucharest en haar vriend Bogdan uit dezelfde stad. Ik heb ze maandag op Camping Zeeburg afgehaald. Ze waren al eerder in Amsterdam dan wij ze hebben konden. Amsterdam is zo'n geliefde stad dat ik bijna twee verzoeken per dag krijg. Dat gaat dus niet.
Hoewel, er schijnt een onofficiele wedstrijd te zijn: wie host de meeste couch surfers. En dat gaat Aaron uit Memphis Tennessee dus winnen. Sinds ik na acht dagen op 28 mei bij hem weg ging zagen zijn CS-activiteiten er als volgt uit: Austin, US (2), New Britain, US (2), Spring Hill, US, hier is Aaron met een paar vrienden zelf langs geweest, McPherson, US, Budapest, Hungary, Irvine, US, Kingston, US, Cookeville, US, ook een trip van Aaron zelf, Santa Cruz, US, Tampere, Finland, Villeurbanne, France, Berkeley, US (2), Shepherdstown, US (2), dit terwijl de vorige surfers er nog waren, Suffern, US, College Station, US, Gatineau, Canada.
Aaron is 27, heeft een vaste relatie maar woont alleen, tenminste..

Kijk zelf naar zijn profile op http://www.couchsurfing.org/profile.html?id=80ACB5

OBA

Iets meer dan twee jaar geleden werd in Parijs het witte fietsenplan geintroduceerd: Velib'. Vrijheid en fietsen, die was niet moeilijk. Een vergelijkbaar systeem was eerder in Lyon een succes geworden en nu zijn er in de binnenstad van Parijs zo'n 1450 geautomatiseerde fietsenstations die wel 20.000 fietsen beheren. Guess what? Het werkt! Gewone fietsen, niet met massieve banden, zelfs uitgerust met een drie-versnellingsnaaf. Dat heb je in Parijs wel nodig, want het is er heuvelachtig. Niet dat er geen kapotte fietsen zijn. Geeft niet, dan neem je een andere. De stations zijn op minder loopafstand dan de eerstvolgende bushalte en zeker dan het metrostation.

Misschien moeten we het in Amsterdam nog eens proberen. Begin met 4.000 fietsen en koop een licentie van het bestaande geautomatiseerde systeem. Niet opnieuw het fietswiel uitvinden! Ik wed dat het ongeveer net zoveel kost als de opstapbus. Die is weliswaar voor een ander publiek maar toch. De besparing op de kosten van aangiftes van gestolen fietsen en het opruimen van achtergelaten fietsen kan ook in mindering. Als je in Parijs rondloopt of fietst krijg je toch met gevoel in een stad te zijn met een behoorlijk bestuur. Bent u in Amsterdam wel eens in de de OBA geweest? Dat gevoel!