Iets meer dan twee jaar geleden werd in Parijs het witte fietsenplan geintroduceerd: Velib'. Vrijheid en fietsen, die was niet moeilijk. Een vergelijkbaar systeem was eerder in Lyon een succes geworden en nu zijn er in de binnenstad van Parijs zo'n 1450 geautomatiseerde fietsenstations die wel 20.000 fietsen beheren. Guess what? Het werkt! Gewone fietsen, niet met massieve banden, zelfs uitgerust met een drie-versnellingsnaaf. Dat heb je in Parijs wel nodig, want het is er heuvelachtig. Niet dat er geen kapotte fietsen zijn. Geeft niet, dan neem je een andere. De stations zijn op minder loopafstand dan de eerstvolgende bushalte en zeker dan het metrostation.
Misschien moeten we het in Amsterdam nog eens proberen. Begin met 4.000 fietsen en koop een licentie van het bestaande geautomatiseerde systeem. Niet opnieuw het fietswiel uitvinden! Ik wed dat het ongeveer net zoveel kost als de opstapbus. Die is weliswaar voor een ander publiek maar toch. De besparing op de kosten van aangiftes van gestolen fietsen en het opruimen van achtergelaten fietsen kan ook in mindering. Als je in Parijs rondloopt of fietst krijg je toch met gevoel in een stad te zijn met een behoorlijk bestuur. Bent u in Amsterdam wel eens in de de OBA geweest? Dat gevoel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten