Was dat alles?

Weer eens een foto in Vrij Nederland. Ik moet er eerder in hebben gestaan maar ik weet eerlijk gezegd niet meer wat dat geweest is. Magere oogst, Hong Kong. Deze dan:

Eilanden

Als in Griekenland of Venetie. Maar in Hong Kong vaar je al gauw tussen wolkenkrabbers of containerschepen.

Cheung Chau

Gathering

Deze keer beschrijf ik de betrokkenen in het kort, het waren er ook meer. Wel vijftien mensen waren bij elkaar gekomen voor een bezoek aan een werkplaats voor kunstenaars en daarna een gezamenlijk eten. VS, Engeland, Hawaï, Duitsland, Frankrijk, Taiwan, Nederland en een stuk of vijf bewoners van Hong Kong zelf. De organisator, Gus, is 27, jurist en heeft wel ongeveer het hele wereld bereisd, waaronder Zuid Amerika. Hij heeft in Australië gestudeerd. Hij is moderator van de couch surfing groep Rural China. Een groep van Chinezen die ook Engels spreken (voertaal op CS is Engels), wonen door heel China en niets liever doen dan reizen en elkaar daarbij nuttige tips geven. Wel nodig in het onmetelijke China. Op de foto zit Gus rechts vooraan, met bril.
In populaire steden als bijvoorbeeld New York, Boston, Amsterdam en Hong Kong is het letterlijke couch surfen een probleem want er is veel meer vraag dan aanbod. Daar komt nog bij dat hier in Azië de mensen vaak zo klein behuisd zijn dat het problematisch is om een gast thuis te ontvangen. Voor mij is het evengoed een openbaring om op zo'n hartelijke wijze direct contact te hebben met de cultuur van zo'n groot land als China.

Hong Kong Peak

Deze foto kan je verwachten. De belangrijkste prestatie is dat ik van mijn buurman even zijn statiefje heb geleend. En over wachten gesproken, het was nogal druk op de peak.

Censuur

In Shanghai wilde ik aan Anita (zie een paar blogs hiervoor) de URL van mijn blog geven. Het is wel in het Nederlands, maar ze wilde mijn foto's zien. Maar Blogspot is niet bereikbaar in China, mainland China zoals ze hier in Hongkong zeggen. WTF, ik kon dus ook mijn eigen posting niet uploaden. Dan wordt het ineens heel tastbaar, censuur. Normaal lees je daar alleen over in de krant, nogal abstract dus.
Nu, in Hongkong, is het filter er weer af, dus ik kan uploaden, maar Anita kan het nog steeds niet zien. Dat zal ook niet beter worden als Google zich uit China terugtrekt, waar het bedrijf nu mee dreigt. In de Engelstalige Standard die in Hongkong verschijnt las ik als commentaar dat niet het gezichtsverlies van de Chinese regering, niet de marktpositie van Google, maar de Chinese burger de dupe zal zijn. Het is interessant zo'n niet gecensureerde Hongkongse krant over dit onderwerp te lezen. Het is toch wel erg enerzijds, anderzijds. Dat heet toch zelfcensuur?

In het park

Hongkong, Kowloon park


Hongkong, op straat


Hongkong, de ferry naar Hongkong Island

Koeien

Maak eens een foto van een koe. Of van een bloem. Ik bedoel, sommige onderwerpen zijn moeilijk te fotograferen, geen eer aan te behalen. De Poolse fotograaf Andrew Kruszewski laat zien hoe je het zou kunnen aanpakken. Op de site Issuu, waarop je boekjes kunt publiceren heeft hij zijn koeien geplaats. Het inspireeerde me en dat kwam goed uit want, Hongkong, ook zo'n uitgemolken onderwerp.

Anita

"Kom maar gauw, anders is alles op", mailde Anita. Nu schijnt hond een delicatesse te zijn en de pot was trouwens nog niet helemaal leeg toen ik me aansloot bij het gezelschap in haar apartement in Shanghai, niet ver van mijn hotel.
Een Canadees uit Vancouver die zojuist Moskou-Peking had afgelegd ter trein, Een Taiwanees die nu in Shanghai woonde, eerder tien jaar in de VS heeft gewoond en in de dranken retail actief is, een Brusselse ai pair, Een Israelier die zei in Bulgarije te wonen en een Amerikaan, voor studie van Chinese cultuur en de taal in Shanghai. En Anita zelf, 28 jaar, werkzaam bij een exportfirma in textiel . Ze sprak heel goed Engels wat ze in China geleerd had. Eigenlijk de eerste Chinees die ik in haar eigen omgeving ontmoet heb. Ze bleek humor te hebben. En dit allemaal omdat ik in op de Couch surfer Shanghai group een posting had gedaan met de vraag: "what's up tonight".

Korting

Vlieg naar Shanghai met twee koffers, De koffer waar het om gaat komt mee, maar mijn privéspullen in de tweede koffer nog even niet. Gelukkig voorziet mijn hotel in de allerurgenste zaken. Krijg ongevraagd korting in het hotel "omdat u ouder dan 45 bent". I'm not making this up! Ook niet leuk is dat blogspot hier niet te benaderen is. Linkedin weer wel maar wat nu? Iemand een suggestie?

Krabben in Glasgow

De gezagvoerder zei het zelf: "u zult me wel niet geloven maar we hebben geluk dat we überhaupt kunnen vertrekken. However, om het toestel te kunnen de-icen moet ik naar de uiterste punt van het vliegveld taxiën en de functionaris die daar toestemming voor moet geven is nog niet op zijn kantoor." Het was 06.05 uur plaatselijke tijd. Om 08.40 gingen we de lucht in, een vertraging van slechts 100 minuten. Tijdens de vlucht las ik het interview van Carolina la Calbo met Nico Frijda in Vrij Nederland van deze week en moest ik spontaan huilen. H. de Groot, ontrouw, vader en zoon relaties, emoties. Niet handig in een vliegtuig. Moet trouwens ook Maarten Kools complimenteren met zijn prachtige portretten van Nico Frijda.

Joost

Joost van den Broek is al een aantal jaren een van de beste reportagefotografen. Zo zie ik het tenminste. Gelukkig werkt hij voor een krant die ik dagelijks lees en vaak zie je direct als je de pagina opslaat: die foto is vast van Joost. En dat is dan meestal ook zo. Ik vind dat uitzonderlijk. Voor de foto die hij gisteren voor de Volkskrant had gemaakt gold dat niet. Maar ik was natuurlijk wel heel blij met die foto! Bedankt Joost.

100

Honderd is een mooi rond getal. Net zoals tien trouwens (nog de beste wensen!). Op 9 maart 2009 schreef ik in mijn blog, toen de olieprijs op ongeveer $40 per vat stond, dat de olieprijs aan het eind van het jaar wel weer eens op 100 dollar zou kunnen staan. Die voorspelling is niet uitgekomen. Gisteren stond hij op US$ 82.
Zie ook http://www.wolframalpha.com/input/?i=oil+barrel+price