C. te Rochester speelt fagot. Beroepsmatig. Eerder plichtsgetrouw zou ik zeggen dan gedreven. Maar wel verschrikkelijk aardig. C. uit Dearborn is ook heel aardig. Ik noem aardig alleen nog maar als ze dat niet zijn. Pim Oets zei altijd: ja ze zullen niet aardig zijn. Zelf was hij niet zo aardig. Ik mocht nooit bij hem afkijken.
C. dus, is warm en probeert open te zijn wat haar niet makkelijk afgaat. Zij maakt er een punt van om me zo in de watten te leggen dat ze me ook mee uit eten neemt.
Ik heb nog een hele rij letters maar ik sla even een maand over.
S. in Nashville, TN, vraagt nadat we een half uurtje hebben gepraat: wat ga je doen als je weer terug bent? Ik begrijp haar eerst niet. In Amsterdam bedoelt ze. Kijk dat is dus luisteren en niet bang zijn om de echte vraag te stellen. Ik ga haar daar nog een compliment over maken. Als ik durf.


Geen opmerkingen:
Een reactie posten