kweenie

"Prettige dag verder", krijg ik in Nederland ook niet uit mijn mond. Maar wat moet je aan met de vraag hoe het met mij gaat op deze prachtige lentedag? Flikker op, slecht, dat bepaal ik zelf wel, dat gaat je geen reet aan, allemaal onbruikbaar. Ik val meestal stil. Ik zou geen adequaat antwoord weten. Maar ik oefen nu om de vragensteller voor te zijn. "Hi", wordt schijnbaar met opluchting ontvangen. Case closed als het ware. Gisteravond stond ik achter een middelbare man en vrouw die bij de kassa zes (6) gallon limonade stonden af te rekenen. De man achter de kassa wenste ze toe: "You two do well together", die vond ik nog wel aardig. De vrouw antwoordde, "He actually is my brother". Toen ze weg waren zei de kassier tegen mij, "Het was helemaal niet mijn bedoeling om ze te beledigen". "Take care", zei ik toen ik de zaak verliet, dat had hij wel verdiend.